Yolculuk

Uzun bir yolculuk olacak.

Umarim onemli bir sey unutmadim. Yaklasik 70 kg bagajim var. 2 buyuk, 1 kabin boy ! Kendi kilomun yaklasik 1, 5 kati.

Ne verirlerse yedim ( findigi bile! ) ve yaklasik 11 saat boyunca yerimden hic ama hic kalkmadim. Hic kipirdamadim diyemem cunku TV ekraninda gosterilen egzersizleri yapiyordum, ise yariyorlar. Sanirim korkuyorum, yerimden kalkarsam ucagin dengesi bozulacak :P

Pencere kenarindayim ama disari bakamiyorum cok aydinlik bembeyaz, isikli...Araliyorum perdeyi sanki disarida gorebilecegim birsey var gibi. Neden gece olmuyor ?

Yanimda Koreli, 2. ve son yemekler dagitilirsen sessizligi bozdu. Biraz konustuk :P ben uzun bir aradan sonra agzimi araliyorum, duyduklarima inanmak istemiyorum ,ingilizce konusmaya basladim. Rezalet tek kelimeyle, iskence goruyorum , haksizlik bu ! Kimsenin beni duymasini istemiyordum ozellikle iyi konusan bir Turkun. Ne olacak aslinda Turk Turkten utanir mi? Olsun varsin duymasinlar beni.... Koreli arkadasim din ogretmeniymis.Hristiyan kendisi. Muhabbet guzeldi. Ama benim kurban bayramini anlatirkenki halim............ no , I do not want to remember it. :P

Yolculuk sukurler olsun sagsaglim gecti.

PS : Eger bana bir firsat daha verilseydi. Beni yolcu etmeye gelen anacigima birkez daha donup sarilmak isterdim....